Don’t look at the moon tonight

Znacie ten moment w życiu, kiedy każdy kolejny krok wydaje się być wtórny, a każdy nowy pomysł już gdzieś zasłyszany? Moment, kiedy idąc naprzód, cofamy się wciąż do tyłu. Dochodząc do takiego miejsca chciałoby się tylko załamać ręce, schować pod grubą kołdrę, zapaść w zimowy sen i obudzić się na wiosnę, kiedy kwiatki przebijają głowami przemarzniętą glebę. Tylko, że zima nigdy nie jest wieczna, a przez najgęstsze chmury w końcu wyjrzy słońce.

Lubię mieć plan działania. Jestem leniwym pracoholikiem – to chyba najlepiej dopasowany do mnie oksymoron. Lubię samotne poranki, ale nie znoszę wieczorów w pojedynkę. Brak słońca odbiera mi motywację. Ciągle marznę, podkręcam kaloryfery, zalewam wrzątkiem imbir, wsadzam sine palce pod gorącą wodę.

Jeśli masz na głowie zbyt dużo wolnego, traktuj każdy nowy dzień jakby to był poniedziałek.