Chudy wcale nie ma łatwiej

Jeśli ważysz 100 kilo i decydujesz się na dietę, możesz być pewna, że każdy zbije z Tobą piątkę i pogratuluje słusznego wyboru. Dostaniesz odpowiednie wsparcie od rodziny i przyjaciół, nikt na imprezie nie będzie w Ciebie na siłę wlewał tuczącego piwa ani podtykał pod nos miski pełnej chipsów. Problem zaczyna się w momencie, gdy ważysz stosunkowo niewiele, nosisz rozmiar 36, a koleżanki zazdroszczą Ci idealnej figury. Spróbuj wtedy powiedzieć, że musisz zrzucić lekko z bioder, bo wykonujesz taki kosmicznie nieprzewidywalny zawód. Zostaniesz dziwadłem, a w najlepszym wypadku bulimiczko-anorektyczką. Niestety, ludzie, którzy nie obracają się w zwariowanym świecie modelingu (gdzie nie liczą się cyferki na wadze, ale centymetry w biuście, talii i biodrach) nigdy nie zrozumieją, że można przejść na dietę wyglądając jak modelka.

W liceum wychowawczyni zamartwiała się, że głoduję całe dnie lub też potajemnie wymiotuję w kiblu. Były rozmowy z moją mamą i zapewnianie, że wszystko ze mną w porządku. Do tej pory często słyszę: jesz dziwnie, wybrzydzasz, czemu nie jesz chleba, skoro już jesteś taka chuda. MODELKA MUSI BYĆ CHUDA. Przepraszam, to boli. To przykre i niefajne. Tak, chciałabym, żeby któraś z kampanii „koniec z Oświęcimiem na wybiegu, kości nie są sexy, niech brak cycków i płaskie tyłki przestaną lansować nowe trendy” naprawdę zmieniła świat modelingu i wywróciła go do góry nogami. Jestem jednak realistką i nie wierzę, że tak się stanie, przynajmniej nie w najbliższej przyszłości. Dlatego też, chudziny jedzące niewiele, lecz zdrowo – wspierajmy się wzajemnie. Nie jest łatwo przetrwać w krainie diety, kiedy nawet w Twoim ukochanym klubie fitness kobiety wciąż komentują: Pani to już chyba trening niepotrzebny…