Modeling

Zaraz, zaraz. To chyba opis szkolnej wycieczki, a nie wyjazdu na zagraniczny kontrakt. Niestety z takim pomysłem też się spotkałam i do tej pory pamiętam zaskoczony wyraz twarzy osób, którym odpowiedziałam, że niestety nie jest tak kolorowo, gdyż najczęściej podróżujemy zupełnie same, bez innych młodych towarzyszek, a tym bardziej bez nadzorującej przebieg podróży dorosłej osoby. Przed wyjazdem dostajemy na maila elektroniczny bilet lotniczy, musimy go wydrukować i z nim stawić się na lotnisku. Przelot początkującym dziewczynom opłaca oczywiście agencja (wliczając cenę w koszty, które modelka zwraca późniejszymi zleceniami). Dojazd na lotnisko we własnym zakresie. Najtrudniejszym zadaniem jest odnalezienie właściwego stanowiska, oddanie bagażu i spokojne czekanie na otwarcie naszej bramki. Po dotarciu na miejsce odbiera nas wysłany przez agencję szofer, przekazuje klucze i dostarcza do mieszkania.

To NIESTETY bardzo duża pomyłka. W hotelu mieszkałam wyłącznie w Londynie, gdzie wyjechałam na Fashion Week. Podczas wszystkich innych podróży zakwaterowywano nas w zwyczajnych mieszkaniach – ładnych, czystych, jednak bez większych luksusów.  

Byłoby to super przyjemne ułatwienie życia na wyjeździe, jednak agencja nie ma wpływu na to, co robimy po pracy ani na to, co i kiedy jemy. Robimy zakupy, gotujemy, pieczemy, a jeśli nie jesteśmy fankami dłuższego stania w kuchni – kupujemy gotowe dania lub przez cały wyjazd wcinamy kanapki 😉

Lecąc
do Nowego Jorku miałam dużo szczęścia, ponieważ towarzyszyli mi: szef
agencji oraz jedna z modelek (przy pierwszym spotkaniu na lotnisku nie
podejrzewałam, że zostaniemy tak bliskimi przyjaciółkami!). Dzięki nim
miałam ułatwione zadanie przy pilnowaniu ważnych dokumentów, bagażu,
orientacji na lotnisku i nie spóźnieniu się na samolot. Dziewięć godzin lotu robi swoje. Człowiek marzy o tym, by wysiąść, a
przynajmniej zapaść w sen i przedrzemać całą podróż w błogiej
nieświadomości. Nie chodzi o sam stres, który u pewnych osób może
wystąpić wraz z oderwaniem się samolotu od pasa startowego, jednak o
brak możliwości ruchu, niewygodne fotele, cierpnące w nieskończoność
stopy i ciasną toaletę. Wjeżdżając taksówką do Nowego Jorku byłam tak zmęczona i odurzona
zmianą czasową, że ledwo widziałam na oczy. W Polsce środek nocy – tam
piękny, słoneczny dzień. Całe szczęście nasz przylot wypadł w weekend,
więc miałyśmy dwa dni odpoczynku i odespania, zanim udałyśmy się do
agencji NEXT. J. dobrze znała Nowy Jork, gdyż odwiedzała go trzeci raz z rzędu.
Już pierwszego wieczoru zapoznała mnie ze smakiem, niedostępnych
wówczas w Polsce, waniliowych lodów Häagen-Dazs, a w sobotni poranek zabrała na Times Square.